01.30.09

Certified Volunteer Blood Donor!
I donated blood, and I am now an official life saver!
haha..
super late post..
grabeng kaba yung nafeel ko before ako kunan ng dugo..
well bago yun, matagal akong naghintay for the interview ekek and all. tumakbo pa ako acctually sa Adriatico for the signature of my tita. take note, pag balik ko sa SPUM tgaktak ang pawis ko. at nung ichecheck na yung blood type, at syemprebago ako tinurukan ako ng maiiksing needle, nagpapapaypay ako sa sobrang pagkahingal. ikaw ba naman tumakbo, hindi ka hingalin? haha. aty niloko ako ni kuya na cute. haha. kinakabahan daw ba ako? sabi ko, "no! napagod lang ako." haha. ayun na, he's preparing, he held my hand, placed it near him, got my ring finger then inserted an engagement ring! haha.. joke. he cleaned my finger with a cotton ball damped with alcohol, then he got the needle and boom. the blood came out. sabi niya, "wow! ang tapang naman, ulitin natin?" haha.. sa isip ko, "kuya? joke ka ba? daliri mo kaya butasin ko?" haha. but i just said, "ay kuya 'wag na, mahapdi eh." and then we laughed. then next is the checking of blood pressure. wala akong naalalang sinabi ni kuya doon. haha. after that, i stayed at the waiting area for my turn. pero ang tagal! dumating na si Gracielle at lahat, ang dami parin. pinanood namin yung pagpasok ng toothpick-sized needle sa mga braso nila at ini-imagine ko yung pagpasok nung needle na iyon sa braso ko. OMG! naisip ko, mabubutas yung braso ko! haha. kaloka. since hindi na kami makapaghintay, nagpunta nalang kami sa guidance, dahil may so-called-survey kaming sasagutan. amp! gutom na ako nun. so we decided, kakain kami sa Giddy's! yum! tagal ko nang di nakakain dun. after maubos ang food, nagbalik na kami. ayun! mejo konti nalang tao! mag-aala una na kasi noon. so ayun, waiting again for my turn. at dumating na din si Nigel at si Adrianne at Si Xy din. manonood sila. haha.. sine? nauna si Nigel, niloloko niya ko, masakit daw. umarte pa siya na parang iiyak. pero nilakasan ko loob ko. sabi ko, "pinasok ko 'to, paninindigan ko!" kahit pa alam kong isa ang needle sa dinamidami ng kinatatakutan ko. amp! turn ko na. i asked ate, "ate, masakit po ba iyan?" she said, "isipin mo nalang ang mga taong matutulungan mo." dahil sa narinig ko, parang nawala yung kaba ko. ituturok na, di ako tumingin, nakapatong ang right na braso ko sa mata ko habang binubutas ang left na braso ko. haha. aray! mahapdi! parang pinunit yung balat ko. pero nawala yung sakit noong naalala ko yung sinabi ni ate. kailangan may ipress na stress ball, pero di ko na kaya kasi sobrang manhid na yung kamay ko. noon ko lang nafeel yun! grabe. pero para naman yun sa mga nangangailangan kaya ok n.. tapos, saglit lang ay tatanggalin na, nagtaka ako, bat ang bilis? naalala ko, yung nakasulat na amount ng blood na dapat ko lang idonate. at ayun! tapos na! gaan sa pakiramdam. haha. try niyo din! masaya!ü